Zwiastowanie – słowo i obraz

Bóg staje się jednym z nas
Gdy Maryja przyjmuje Bożą wolę, pod jej sercem poczyna się Syn Boży. Oto Bóg zstępuje na ziemię, a Słowo staje się ciałem. Syn Boży przyjmuje ludzką naturę. Dzieje się to w sposób cudowny, a więc niewytłumaczalny przez naukę. Stąd też Gabriel tłumaczy Maryi, że zstąpi na nią Duch Święty i to On sprawi ten cud. „Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1, 35). Teolodzy ten moment nazywają wcieleniem Syna Bożego. Od tej chwili Jezus jest zarówno Bogiem (Tym, który był, który jest i który przychodzi), jak i człowiekiem (który ma swój początek w czasie). W liturgii uczczenie tej prawdy wyrażamy poprzez przyklęknięcie w czasie recytacji wyznania wiary. W ciągu roku liturgicznego czynimy to dwukrotnie: w uroczystość Zwiastowania Pańskiego oraz dziewięć miesięcy później – w uroczystość Narodzenia Jezusa Chrystusa.

Więcej w marcowym numerze „KnC – Króluj nam Chryste” ks. Patryk A. Nachaczewski

Zadanie praktyczne ks. Patryka
Odszukaj i zapoznaj się z treścią pieśni adwentowych, opisujących zwiastowanie Pańskie: Archanioł Boży Gabryel, Po upadku człowieka grzesznego, Spuście nam na ziemskie niwy.
 
Zadanie modlitewne  ks. Patryka
W miarę możliwości odmów modlitwę Anioł Pański, gdy o godzinie dwunastej usłyszysz bijące dzwony z kościelnej wieży.

fot. Adam Jan Fige/AdobeStock