Bez komży

KnC 3/2024

Moje hobby

Wojskowy kapelan na pełnej petardzie

Autor: Michał Bondyra

Księdzem został przez służbę przy ołtarzu. A że kochał wojsko i historię – połączył mundur i sutannę. W armii dorobił się stopnia oficerskiego. A w duszpasterstwie studenckim „Nieśmiertelni” w Akademii Wojsk Lądowych aż 700 żołnierzy, którzy walczą o rozwój swojej wiary i serca dla potrzebujących. Broni w kaburze nie nosi, za to w kieszeni ma różaniec – broń najmocniejszą. Poznajcie księdza podpułkownika Maksymiliana Jezierskiego, kapelana: Akademii Wojsk Lądowych oraz Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych i Chemicznych, posługującego też w parafii pw. św. Elżbiety we Wrocławiu.

Rozmawia Michał Bondyra

Patron Księdza to św. Maksymilian Kolbe, wyjątkowy fighter.
– Święty Maksymilian żył na maksa i kierował się dewizą, żeby nie marnować życia. Staram się w niego wpatrywać i też nie marnować swojego życia. Próbuję „żyć na pełnej petardzie” – jak mawiał śp. ks. Jan Kaczkowski. Robię to jako duszpasterz, kapelan wojskowy i po prostu człowiek.

Kapłaństwo i wojsko to służba. Te dwie służby w Księdza życiu się przenikają.
– Uzupełniają się w sposób ścisły, bo z mojego kapłaństwa wynika bycie kapelanem, oficerem wojskowym. Można powiedzieć: dwa mundury – jedno powołanie. Przede wszystkim jestem duszpasterzem, a to, że jestem w mundurze, pomaga mi docierać do żołnierzy, którzy traktują mnie jak jednego z nich. Dewizą mojej służby jest bycie z tymi ludźmi na poligonach, na misjach wojskowych, ale też w życiu prywatnym, gdy zakładają rodziny, gdy chrzczą dzieci, ale też w momentach trudnych, jak odchodzi ktoś bliski. Swoją obecnością pokazuję, że jestem z nimi w każdym czasie, że mają moje wsparcie.

więcej w marcowym "KnC - Króluj nam Chryste"
ks. ppłk Maksymilian Jezierski w rozmowie z Michałem Bondyrą

fot. z arch. ks.ppkł M. Jezierskiego