Autor: ks. Jakub Dębiec
Czymś, co wspomaga nasze życie chrześcijańskie, jest tzw. pobożność ludowa. To różnego rodzaju modlitwy, praktyki pobożne, nabożeństwa powstałe w danej kulturze i wyrażające w sposób dla tej kultury charakterystyczny wiarę ludzi w niej wychowanych.
Czy tylko liturgię sprawuje się w naszych kościołach? Ktoś może stwierdzić: co to za pytanie? Przecież kościoły wznosi się po to, aby konkretna wspólnota miała miejsce, w którym może gromadzić się na modlitwę. Zadam więc pomocnicze pytanie – czy tylko liturgia jest modlitwą? Otóż nie! Oprócz liturgii, którą tworzą sakramenty, sakramentalia oraz liturgia godzin, odmawia się w naszych kościołach modlitwy, sprawuje się nabożeństwa, których mianem liturgii nie określamy. Innymi słowy można powiedzieć tak: każda liturgia jest modlitwą, ale nie każde sprawowane w kościele nabożeństwo, czy odmówiona modlitwa jest liturgią. Dlaczego? Otóż liturgia i udział w niej jest czymś podstawowym dla życia chrześcijańskiego. Nie można być jednocześnie wierzącym katolikiem lecz niepraktykującym, tzn. nieuczestniczącym w liturgii, we Mszy Świętej.
ks. Jakub Dębiec
ceremoniarz prymasowski
Zadanie ks. Jakuba
Podaj przykłady praktyk pobożnościowych – modlitw, nabożeństw, które są charakterystyczne dla Polski.
Słowniczek
Liturgia Godzin – to nazwa modlitwy Kościoła, którą może odmawiać każdy ochrzczony.
Pobożność ludowa – to różne praktyki i formy życia religijnego, charakterystyczne dla danego regionu, kultury
Czy wiesz, że:
Liturgię Godzin w przeszłości nazywano nie tylko brewiarzem, lecz także godzinami kanonicznymi, mszami porannymi i wieczornymi, modlitwami godzin?
fot. Lela Kieler/Adobe Stock