Do Loretto, żeby zrozumieć Eucharystię

Rozmawia: Michał Bondyra
 
We włoskim Loreto jest domek Maryi, który trafił tam z Nazaretu. A co niezwykłego jest w polskim Loretto?
– Polskie Loretto k. Wyszkowa założył bł. ks. Ignacy Kłopotowski jako miejsce odpoczynku dla sióstr loretanek, które pracując bardzo ciężko w drukarni, potrzebowały jak najbardziej sterylnych warunków, bo w tamtych czasach farba drukarska była bardzo szkodliwa dla zdrowia. Bardzo szybko okazało się, że miejsce to zaczęło tętnić życiem, bo zaczęły przyjeżdżać tam dzieci i młodzież z Warszawy, która była wtedy poraniona I i II wojną światową. Z racji, że bł. Ignacy Kłopotowski był proboszczem parafii na warszawskiej Pradze, w której znajdowała się wierna kopia Domku Nazaretańskiego, zrodził się pomysł, żeby miejsce, które tworzył, nazwać podobnie jak to we Włoszech, tylko że pisane przez dwa „t”.
 
Co Ksiądz ceni sobie w Loretto?
– W Loretto bywałem i wciąż bywam. Pamiętam, gdy byłem tam pierwszy raz jako młody chłopak. Później przyjeżdżałem tam jako ministrant, bo odbywały się tam coroczne zloty ministrantów z diecezji warszawsko-praskiej. Teraz często zajeżdżam do Loretto, jadąc trasą na Białystok. Szczególnie na początku sezonu motocyklowego, żeby powierzyć siebie i innych motocyklistów opiece Matki Bożej.
 
Co ceni sobie Ksiądz w tym miejscu?
– Ciszę i kameralność. A twarz Maryi… za każdym razem mocno przyciąga mój wzrok. Ta figura jest szczególna.

Więcej w czerwcowym numerze „KnC” w rozmowie z Michałem Bondyrą

fot. arch. ks. Ł. Krupy