Praca daje sukces

Rozmawia Michał Bondyra
O tym, że trzeba ostro działać, przekonali się też ministranci w Kaliszu.
– To prawda. Zorganizowałem tam ligę parafialną. Wystawiłem drużynę ministrancką. Zaproponowałem im treningi przed turniejem. Ale oni powiedzieli, że mają SKS-y i dadzą radę. Na turnieju przegrali najpierw 0:7, a potem 0:14. Po tym lodowatym prysznicu przyszli do mnie, żeby potrenować. Przez dwa tygodnie codziennie po kilka godzin ćwiczyliśmy, a ja ustawiłem drużynę. Na następnych zawodach najpierw dostaliśmy bonus w postaci walkowera, a potem wygraliśmy 3:2 z drużyną, która by nas wcześniej rozjechała. Chłopcy mi zaufali, potrenowali pod moim okiem. Zyskaliśmy wszyscy: ja jako trener, a oni jako zespół.
 
Co się potem dzieje z tymi zespołami, gdy Ojciec odchodzi?
– Zawsze mówię, że nie ma ludzi niezastąpionych… z wyjątkiem mnie (śmiech). Te zespoły po moim odejściu niestety się rozpadają, bo nie ma następców. Nietrudno znaleźć dobrego trenera albo byłego piłkarza czy siatkarza. Ale trudno znaleźć człowieka, który łączyłby umiejętności z podejściem pedagogicznym, pasją i jeszcze robił to tak jak ja – za darmo. Na szczęście mimo że drużyny przestają istnieć, to chłopcy czy dziewczyny potem są na tyle dobrzy, że kontynuują swój rozwój w klubach siatkarskich lub piłkarskich.

więcej w rozmowie z Michałem Bondyrą o. Jacek Szczepanik OFMConv w paźdźiernikowym numerze "KnC - Króluj nam Chryste"

fot. arch. o. J. Szczepanika