Bez komży

KnC 2/20

Sport

Być sobą i stawiać na Boga

Autor: Michał Bondyra

Piotr Tworek – trener Warty Poznań, rewelacji piłkarskich rozgrywek 1 ligi to osoba niezwykła. Z drużyny piłkarskiej potrafił zbudować rodzinę, a sam przyznaje, że jest nie tylko szkoleniowcem, ale i kiedy trzeba psychologiem, ojcem, do którego zawodnicy mogą przyjść z każdym problemem. Nigdy nie zakłada maski, a siłę do ciężkiej codziennej pracy czerpie z rodziny i wiary w Boga. Wiary, którą zaszczepili mu rodzice, a on sam rozwijał jako… ministrant.

Rozmawia: Michał Bondyra
Jakim trzeba być trenerem, żeby dotrzeć do grupy tak różnych przecież zawodników?
– Jestem strasznie wymagający. Dążę do realizacji marzeń. Aby coś osiągnąć nie tylko w sporcie, ale i w życiu, trzeba postawić sobie jakiś cel. Cel, do którego się dąży wszystkimi dostępnymi drogami, ale takimi, które są zgodne z własnym sumieniem, kodeksem postępowania, który u mnie wykształcili rodzice. Wymagam dużo od siebie, ale i od współpracowników, zawodników. Zawsze tłumaczę im, dlaczego to robię. Bo trener to czasami wychowawca, a czasem dobry, starszy kolega, służący radą.
Żeby dotrzeć do zawodników, trzeba być osobą prawdziwą, taką jak w życiu codziennym. Największą moją wadą byłoby, gdybym udawał kogoś, kim na co dzień nie jestem. Gdybym był inną osobą w szatni i poza nią, inną na meczu i poza nim. Gdybym wykonywał teatralne gesty. A teraz wielu młodych trenerów naśladuje w zachowaniu tuzy szkoleniowe z ligi angielskiej, hiszpańskiej czy niemieckiej. Niepotrzebnie, bo piłkarze to grupa ludzi, którzy od razu wyczują, gdy ktoś jest sztuczny, nieszczery.

Z piłkarzami jest trochę jak z dziećmi, przed nimi też nie da się udawać...
więcej w lutowym numerze "KnC - Króluj nam Chryste"

fot. arch. Warty Poznań