Autor: ks. Jakub Dębiec
Liturgia słowa jest jedną z dwóch głównych części Mszy św. Świadczy o tym fakt, że odbywa się ona w wyznaczonym miejscu. Jest nim ambona zwana też stołem słowa Bożego.
Gdy będziecie nawiedzać stare kościoły, to z pewnością zauważycie, że ambony w nich umieszczone mają inny kształt niż te, które znamy z kościołów nam współczesnych. Przede wszystkim były one wtedy budowane na podwyższeniu, tak że kapłan głoszący kazanie nauczał, patrząc na wiernych z góry. Oczywiście, że nie był to wyraz wyniosłości, lecz konieczność. Nie było mikrofonów, dlatego trzeba było sobie radzić inaczej, aby kazanie było słyszane w całym kościele. Mówienie z wysokości było jednym z takich rozwiązań. Były też inne przesłanki, które decydowały o takim, a nie innym kształcie ambon...
więcej w grudniowym "KnC - Króluj nam Chryste"
ks. Jakub Dębiec
ceremoniarz prymasowski
fot. Nikokvrmoto/Adobe Stock
Zadanie księdza Jakuba:
Podczas zbiórki zapoznajcie się z czytaniami na niedzielę i je wspólnie rozważcie. Następnie podzielcie się na grupy i postarajcie się ułożyć wezwania modlitwy powszechnej zgodnie z tym, co wyżej wam napisałem, ale i w odniesieniu do czytań niedzielnych. Dobrze przygotowane wezwania modlitwy powszechnej mogą być wykorzystane podczas niedzielnej liturgii.
Słownik
Aklamacja – to manifestacja wiary, wyraz prośby, radości. Alleluja to radosne oczekiwanie na słowo Pana. Nie wykonuje się jej z ambony, a w przeciwieństwie do psalmu można ją wykonać chóralnie. Psalm może śpiewać tylko jedna osoba.