Bez komży

KnC 2/2018

Nasza rozmowa

Jak kotlet w chrupiącej panierce

Autor: Michał Bondyra

Każdy kto go zna, powie to samo: że uśmiech nie schodzi z jego twarzy. To on „infekuje” nim młodych, nie tylko tych ciałem, ale i duchem, tak jak choćby podczas ostatniego Spotkaniu Młodych w Wołczynie, które organizował. Poczucie humoru i dystans potrafi jednak łączyć z pokorą i refleksją na ważne tematy. Takie jak choćby nawrócenie. Jego smak staramy się odkryć wraz z bratem Arturem Borkowskim, kapucynem.

Rozmawia Michał Bondyra

Często się Brat nawraca?
– Będąc za każdym razem po nawróceniu, gdy na nowo odkrywam, że Pan Bóg mnie kocha takiego, jakim jestem, to zauważam, że zdecydowanie za rzadko. Jest wiele miejsc, gdzie tego nawrócenia doświadczam: w konfesjonale, na spotkaniach z młodzieżą, na spacerze po mieście, w kierownictwie duchowym, na wykładach. W zasadzie wszędzie! W tych wszystkich miejscach Bóg wciąż do mnie puka i mówi: „Zacznij na nowo!”.

A jak smakuje nawrócenie?
– (śmiech) Już gdzieś to słyszałem! Takie hasło wymyśliliśmy na zeszłoroczne Spotkanie Młodych w Wołczynie. W przypadku naszej rozmowy zastanawiam się, czy nie powinniśmy jednak zapytać: „Jak smakuje życie po nawróceniu?”.

Zapytajmy.
– Życie po nawróceniu smakuje jak dobrze posłodzona herbata, jak dobrze dosolone frytki, jak kotlet schabowy w chrupiącej panierce. To jest życie przyprawione tak, że pozwala wyciągnąć z niego ten najlepszy, niepowtarzalny smak.

więcej w lutowym numerze "KnC - Króluj nam Chryste"