„Biorę to w ciemno!”

Obu zakonników łączy coś jeszcze: do Boga zbliżają głównie młodych. Używają do tego klawiatury i słowa. Zarówno o. Piotr, m.in. autor w pijarskim czasopiśmie dla powołanych „eSPe”, ale i bloga „Słowo jak ziarno”, jak i ojciec Leonard – współautor wyróżnionego w 2010 roku wideobloga „Bez sloganu” (teraz „Bez sloganu 2”), a wcześniej „Mowy hardej Leonarda” mówią i piszą bardzo sprawnie, zrozumiale, do tego szczerze i jednoznacznie, nie unikając trudnych tematów. Nic dziwnego, że młodzi „kupują” ich narrację o Bogu.
 
Bóg holował mnie jak rybę
„Pan Bóg holował mnie jak rybę. Pociągał, puszczał, znów pociągał, znów puszczał” – ilustruje dochodzenie do swojego powołania o. Bielecki. Podobnie było z o. Reckim: „Nie było ani gromu z jasnego nieba, ani upadku jak u Szawła”. Powołaniowe holowanie u o. Leonarda mocno nasiliło się w drugiej klasie liceum. – Przyciąganie było na wakacyjnych rekolekcjach u ojców franciszkanów, popuszczanie – w ciągu roku – doprecyzowuje. – Znałem franciszkańskich kleryków, księży, sam byłem animatorem jednej z grup, a potem moderatorem – dodaje. Zaraz po Pierwszej Komunii Świętej został też ministrantem. U jarocińskich franciszkanów – a jakże – służyłem dziesięć lat. To wtedy spokojnie dojrzewało moje powołanie – przyznaje. Kilka tygodni po Pierwszej Komunii komżę włożył też o. Piotr. – Przez lata w rodzinnej Wrześnicy [wioska koło Słupska – przyp. MB] służyło nas tylko dwóch. Czułem się ważny i dumny, ale i odpowiedzialny i potrzebny – tłumaczy...
 
więcej w lutowym numerze "KnC - Króluj nam Chryste"

Michał Bondyra

fot. Nengredeye/Fotolia