Wielkopostny sygnalizator

Każde dziecko wie, co oznaczają konkretne kolory świateł sygnalizatora świetlnego na skrzyżowaniu. Dorośli czasami udają, że nie wiedzą i mimo światła czerwonego jadą lub idą, narażając się na niebezpieczeństwo wypadku. A przecież to takie proste: czerwone – stać, żółte – uwaga, zielone – iść. Pewnie wszyscy użytkownicy ruchu drogowego bardzo by się zdziwili, gdyby nagle światła na skrzyżowaniu zaczęły świecić na niebiesko lub brązowo. Co wtedy zrobić? Już wyobrażam sobie to zamieszanie: trąbienie samochodowych klaksonów, krzyki i wymachiwanie rękami. Na szczęście takie sytuacje nie zdarzają się prawie wcale. Prawie, bo przecież zawsze mogą wydarzyć się w naszej wyobraźni. Kolory, które dają nam bardzo ważne znaki, są obecne także w kościele. Ten najbardziej bliski ministrantowi przedmiot, zmieniający kolor, to pelerynka, czyli ozdobny kołnierz, który ministrant nakłada na komżę. Jego kolor zmienia się kilka razy w roku tak samo jak kolor ornatu, w którym ksiądz odprawia Mszę św. Dzisiaj chcemy się przyjrzeć trzem kolorom liturgicznym, z których jeden pojawia się w kościele tylko dwa razy w roku, jest więc szczególnie godny uwagi. 

Fioletowy – stać
Wielki Post to czas zatrzymania życiowego pędu. Codzienna gonitwa za uciekającym czasem, zwiększające się zmęczenie i ciągłe „nie mam czasu...” sprawiają, że odrzucamy jak niepotrzebny ciężar codzienną modlitwę, niedzielną Mszę św., przestrzeganie przykazań. No może trochę przesadziłem – nie odrzucamy, ale tak delikatnie „odwiązujemy” od nich nasze serce. Modlimy się mechanicznie, chodzimy na Mszę, bo rodzice każą i punkty za służenie się liczą, przestrzegamy przykazań, ale tylko wtedy, gdy to nie wymaga od nas zbyt dużego wysiłku. I nagle STOP! Ani kroku dalej. Takie życie grozi duchową katastrofą, dlatego trzeba je zmienić. Wielki Post to czas zatrzymania się i nawrócenia. Jeśli nie będziesz przestrzegał zasady wielkopostnego zatrzymania się, narażasz się na niebezpieczeństwo duchowego wypadku i bardzo poważnych duchowych zranień. Wielkopostne zatrzymanie to rekolekcje szkolne połączone ze spowiedzią, to piątkowa Droga Krzyżowa, niedzielne Gorzkie żale i dobre postanowienia.

Różowy – uwaga
W IV Niedzielę Wielkiego Postu w liturgii pojawia się kolor, który sprawia, że czuję się trochę, jak w sklepie z zabawkami dla małych dziewczynek. Ministranci śmieją się ze mnie pod nosem i szturchają się łokciami – są zadowoleni, że nie ma różowych kołnierzy, gdyż kolor ten używany jest w liturgii tylko dwa razy w roku. Kolor różowy to mieszanka fioletowego z białym a zatem kolor pośredni. Zapowiada on, że w wielkopostnej drodze coś zaczyna się zmieniać. Na horyzoncie jest już Niedziela Palmowa i… Ale tym czasem trwamy jeszcze w pokucie i umartwieniu. Umartwienie nie oznacza jednak zmartwienia i smutnej miny. Smutny chrześcijanin to żaden chrześcijanin. Mimo że Ewangelie za dużo na ten temat nie mówią, to jestem przekonany, że Pan Jezus bardzo często się uśmiechał, a czasami pewnie śmiał na cały głos, gdy któryś z apostołów opowiedział Mu dobry żart. Kolor różowy, wywołujący uśmiech na wielu twarzach, ma nam przypominać o chrześcijańskiej radości.
 
Biały – iść
Po Wielkim Tygodniu, w Wigilię Paschalną, służba liturgiczna razem z celebransami gromadzi się po zapadnięciu zmroku przed kościołem, przy zapalonym ognisku. Rozpoczynamy świętowanie Wielkanocy. Biały kolor szat liturgicznych, radosne Alleluja, bijące dzwony i rozświetlony kościół – to wszystko przypomina nam o największym zwycięstwie. Śmierć pokonana przez życie – zmartwychwstanie. Gdybyśmy chcieli w Ewangelii wskazać najważniejszą informację, to z pewnością byłaby to wiadomość o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Miało ono miejsce dawno temu i daleko stąd. Powtarzamy je podczas każdej Mszy św., kiedy Jezus na ołtarzu umiera i zmartwychwstaje pod postaciami chleba i wina. Dokonuje się ono też w życiu każdego z nas, kiedy powstajemy z grobu naszych grzechów i złych przyzwyczajeń by żyć nowym życiem. Kolor biały jest dla nas sygnałem, że mamy ruszać w drogę – do swoich codziennych obowiązków. Mamy iść tam z przemienionym, zmartwychwstałym sercem, z Dobrą Nowiną, którą zaniesiemy innym. 

Jeszcze jeden biały
To nasze zmartwychwstawanie z Jezusem rozpoczęło się w momencie chrztu św. W Liście do Rzymian św. Paweł stwierdza, że chrzest, przez symbol zanurzenia w wodzie (najczęściej polanie wodą) jest zanurzeniem w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa (por. Rz 6, 3–5). To wielka tajemnica, ale myślę, że każdy z was przeżył już takie wydarzenie, kiedy zobaczył, że gdy traci się coś dla Pana Boga i Jego przykazań, zyskuje się o wiele więcej. Na tym właśnie polega zmartwychwstawanie z Chrystusem. Biała szata, którą w momencie chrztu otrzymaliśmy, to kolejny symbol uświadamiający nam, że odtąd ochrzczony jest nowym człowiekiem. Potrafi naśladować Jezusa w Jego miłości i przebaczeniu, w Jego cierpliwości i odwadze. Wielki Post jest także czasem, kiedy odnawiamy w sobie dar sakramentu chrztu, a w Wigilię Paschalną uroczyście wypowiadamy przyrzeczenia chrzcielne, które na początku wypowiedzieli za nas nasi rodzice i chrzestni.
***
Jakiś czas temu przy sygnalizacji świetlnej na przejściach dla pieszych pojawiła się tabliczka z napisem: „Przechodząc na zielonym, dajesz przykład dzieciom”. My, dorośli, tak mamy, że chcemy być dla was dobrym przykładem. Ale wy także możecie być przykładem dla nas w przeżywaniu Wielkiego Postu. Jezus mówi w Ewangelii, że Jego uczeń ma być światłem, czyli znakiem dla innych. Takim znakiem może być właśnie dobre przeżycie Wielkiego Postu. A więc: Zatrzymaj się! Odkryj radość! Idź z Dobrą Nowiną! 

Ks. Jacek Zjawin 

Zadania:
1 W niektórych kościołach używa się także koloru niebieskiego, czarnego i złotego. Spróbuj najpierw sam domyślić się, co one mogą oznaczać, a potem zapytaj starszych lub poszukaj samodzielnie. 
2 Narysuj „wielkopostny sygnalizator” i umieść go widocznym miejscu, aby każdego dnia przypominał Ci o tym, co jest w tym czasie najważniejsze.

Zadania ks. Jacka
1 W niektórych kościołach używa się także koloru niebieskiego, czarnego i złotego. Spróbuj najpierw sam domyślić się, co one mogą oznaczać, a potem zapytaj starszych lub poszukaj samodzielnie.
2 Narysuj „wielkopostny sygnalizator” i umieść go widocznym miejscu, aby każdego dnia przypominał Ci o tym, co jest w tym czasie najważniejsze.
Na wasze propozycje czekamy do 29 marca. Prześlijcie je do redakcji pod adresem: knc@swietywojciech.pl lub „KnC”, ul. Chartowo 5, 61–245 Poznań. Najlepsze prace nagrodzimy.

fot. sygnalizator_franceschi_rene-Fotolia.com