Autor: ks. Tomasz Rogoziński
Izaaka poznaliśmy przy okazji spotkania z jego ojcem Abrahamem. Dowiedzieliśmy się wtedy o niezwykłych okolicznościach jego narodzin oraz o tym, że miał on zostać złożony w ofierze podczas próby wiary, jakiej został poddany przez Boga jego ojciec.
Z języka hebrajskiego sachaq (Izaak) - znaczy „zaśmiał się”, bowiem zarówno Abraham – ojciec, jak i Sara – matka Izaaka na wiadomość o tym, że pod koniec życia będą rodzicami swoje powątpiewanie wyrazili właśnie śmiechem. Także po narodzinach Sara mówiła – „Powód do śmiechu dał mi Bóg” (Rdz 21,6).
Żona wyrazem błogosławieństwa
Mimo codziennych problemów zapewne nie brakowało Izaakowi powodów do radości. Możemy go nazwać szczęściarzem, bo cieszył się błogosławieństwem, które Stwórca obiecał potomstwu Abrahama. Wyrazem tego błogosławieństwa, była m.in. Rebeka – żona Izaaka. Jego ojciec nie chciał, by poślubił on kobietę z Kanaanu, dlatego nakazał słudze, by sprowadził dla Izaaka żonę z jego rodzinnych stron (por. 24, 1-9). Służący sprowadził Rebekę, która jak mówi Pismo, była bardzo piękna i pochodziła z rodziny barta Abrahama – Nachora (por. 24,15-16). Izaak wziął ją za żonę i bardzo ukochał, gdyż była mu też pociechą po niedawnej stracie matki – Sary. Wstępując w związek małżeński miał czterdzieści lat.
Jaki ojciec, taki syn
Warto dostrzec pewne analogie zachodzące pomiędzy dziejami Izaaka, a dziejami jego ojca. Pamiętamy ze spotkania z Abrahamem, że jego żona Sara była niepłodna. Podobna przypadłość spotkała żonę Izaaka –Rebekę. Dlatego ten gorąco modlił się za nią. Rebeka wkrótce urodziła mu bliźniaki: Ezawa i Jakuba (por. 25,20-24). Dziejami tego drugiego zajmiemy się w kolejnym odcinku „bliżej Biblii”.
Kolejne podobieństwo dotyczy wędrówki Abrahama do Negebu. Gdy ten przebywał w Gerarze bojąc się, że zostanie zabity z powodu swej ładnej żony, mówił o niej, że jest ona jego siostrą. Oczywiście ta mistyfikacja szybko wyszła na jaw (por.20,1-3). Podobne zachował się Izaak, który zmuszony klęską głodu w kraju gdzie żył, udał się do Abimeleka- króla filistyńskiego. Jego piękna żona budziła zainteresowanie wśród tamtejszych mężczyzn, dlatego bojąc się kłopotów podobnie jak jego ojciec nazywał swoją ślubną siostrą. Oczywiście i w tym przypadku wszystko się wydało (por.26,7-8)
Izaak tak jak Abraham rozmawiał z Bogiem, od którego otrzymał obietnicę błogosławieństwa oraz rozmnożenia potomstwa, tak licznego, jak gwiazdy na niebie (por. 26,3-4). Ze wszystkich opresji podobnie do ojciec wychodził też obronną ręką.
Duchowe bogactwo
Stwórca bardzo pomnożył również majątek Izaaka, który posiadł liczne stada owiec, wołów, miał także wiele zasobów i służby. Inni dostrzegali to, że cieszy się błogosławieństwem Boga i bywało, że bardzo mu tego zazdrościli. Z czasem jednak pełni szacunku dla Izaaka i przejęci lękiem przed jego rosnącą siłą, przychodzili do niego, by zawrzeć z nim przymierze (por. 26, 12-31) Największym jednak bogactwem i szczęściem Izaaka nie były dobra materialne, których się dorobił, ale wierność i bliska relacja z Bogiem. To dzięki nim dziś nazywamy go szczęściarzem.
Ks. Tomasz Rogoziński
Zadania:
Gdzie Izaak z Izmaelem pochowali swojego ojca Abrahama?
Dlaczego Izaak musiał opuścić tereny Filistynów?
Skąd pochodzi nazwa miasta Beer-Szeba?
Odpowiedzi znajdziesz w Rdz 25 – 26.